ارزیابی حجم تومورهای تجربی در موش با استفاده از سیستم تصویربرداری نوری در مراحل مختلف رشد

مقدمه: تصویربرداری مولکولی فلئورسنس در مد بازتابشی برای ارائه اطلاعات درمورد فرآیندهای پاتولوژیک یک روش قدرتمند است. رشد تومور یک فرآیند پاتولوژیک شایع است که می­توان آن را به­وسیله کولیس اندازه­گیری کرد. دقت اندازه­گیری هنگام استفاده از کولیس به مهارت کاربر بستگی دارد. تحقیقات اخیر نشان می­دهد که روش تصویربرداری مولکولی فلئورسنت ( fluorescence molecular imaging (fmi) ) ‎ 1 می­تواند به ­ عنوان روش دقیق­تر جهت اندازه­گیری آهنگ رشد تومور مورد استفاده قرار گیرد. هدف از ایجاد این پروژه اعتبار دادن به روش fmi جهت سنجش رشد تومور در مقایسه با روش­های متداول اندازه­گیری حجم تومور مانند اندازه­گیری با کولیس است. روش بررسی: در این مطالعه با استفاده از مدل حیوانی تومور، همبستگی بین روش غیرتهاجمی فلئورسنت و روش­های سنتی مورد ارزیابی قرار گرفت. دودمان سلولی wehi-164 در 36 موش balb/c که در سه گروه 12تایی تقسیم شده بودند به­صورت زیر پوستی تزریق شد و پس از 10روز، اندازه تومور به­وسیله کولیس اندازه­گیری گردید. به­طور همزمان اندازه تومور با تزریق ماده فلئورسین در مرکز تومور توسط روش fmi اندازه­گیری گردید. درنهایت همبستگی بین اندازه­گیری حجم تومور توسط روش­های سنتی و اندازه­گیری توسط روش fmi توسط روش اسپیرمن و منحنی roc ارزیابی شد. یافته­ها: نتایج نشان می­دهد که ضریب بستگی اسپیرمن بین حجم تومور و ارتفاع منحنی شدت فلئورسنت در گروه اول، دوم و سوم شدت به ترتیب 019/0 ، 5/0، 09/0 است. آنالیز منحنی roc نشان می­دهد که نقطه قطع حجم و وزن تومور به­ترتیب 93 میلی­متر مکعب و 12/0 گرم می­باشد. بحث و نتیجه­گیری: در موقعیت ما، بین اندازه­گیری رشد تومور در موش balb/c توسط fmi با اندازه­گیری توسط روش­های مرسوم برای حجم و وزن، همبستگی معنی­داری وجود ندارد. بنابراین دقت اندازه­گیری روش fmi در مورد رشد تومور در حیوانات کوچک نیاز به اصلاح و بهبود دارد.